Τα όρια είναι ένα θέμα που απασχολεί τους περισσότερους γονείς.

Γενικώς, δεν είναι καθόλου ευχάριστο το συναίσθημα να προσπαθείς να θέσεις όρια στα παιδιά σου και να τους απαγορεύσεις κάτι, που επιθυμούν να κάνουν.

Είναι απλό, σκεφτείτε τη δική σας αντίδραση, όταν εσείς, ως παιδιά, σκεφτόσασταν ότι οι γονείς σας περιορίζουν την ελευθερία σας. Σίγουρα, δεν ήταν ένα όμορφο συναίσθημα!

Κι όμως, η υγιή οριοθέτηση αποτελεί σημαντικό γνώμονα στο μεγάλωμα των παιδιών.

Παλαιότερα, η πειθαρχία ήταν συνδεδεμένη με την τιμωρία, σήμερα συνδέουμε την οριοθέτηση με την πειθαρχία και τη μετάδοση αξιών και γνώσεων στα παιδιά για να έχουν αρμονική σχέση με το κοινωνικό τους περιβάλλον.

Όταν οι γονείς θέτουν όρια, δεν ορίζουν στα παιδιά τους πως να συμπεριφερθούν μόνο, αλλά πως να αναγνωρίζουν τις παρορμήσεις και το άγχος τους. Τα όρια με αυτόν τον τρόπο, εσωτερικεύονται στο παιδί και το κάνουν να νιώθει περισσότερη ασφάλεια. Είναι σημαντικό λοιπόν, να ξεκινήσει η οριοθέτηση από αρκετά μικρή ηλικία.

Τα παιδιά είναι λογικό να μη συνειδητοποιούν πώς πρέπει να αντιδρούν σε αρκετές καταστάσεις και προκλήσεις, αλλά και με ποιο τρόπο να επικοινωνήσουν πράγματα, τα οποία θέλουν ή τα συναισθήματά τους.

Θέτοντας όρια λοιπόν, διδάσκουμε στα παιδιά την αξία του σεβασμού, της οργάνωσης του προγράμματός τους, της ενσυναίσθησης, να μπαίνουν δηλαδή και στη θέση των άλλων, της ξεκάθαρης συνεννόησης του τί περιμένουμε από εκείνα και ποιες συμπεριφορές είναι κατάλληλες και αποδεκτές σε κάθε συνθήκη. Χωρίς αυτά, τα παιδιά αισθάνονται χαμένα και αποδιοργανωμένα.

Θα αναρωτηθείτε τώρα, πόσο εύκολο όμως είναι το να καταφέρουμε να θέσουμε σωστά τα όρια στα παιδιά μας;

Κι αν καταπατήσουμε τα δικαιώματά τους;

Μην ανησυχείτε, είναι απλό και μετά από λίγο καιρό, αποτελεί μία υγιή συνήθεια, ειδικά για τα ίδια τα παιδιά.


Αρχικά, η άρνηση "όχι" δεν αποτελεί τον ιδανικό τρόπο για οριοθέτηση.

Οι γονείς δε θέλουμε να απαγορεύουμε στα παιδιά μας να κάνουν κάτι και να ενεργούν μόνο όπως επιθυμούμε εμείς.

Αντιθέτως, πρέπει να εστιάσουμε στην επιθυμητή συμπεριφορά και ζητούμε από το παιδί να καταφέρει κάτι.

Θέλουμε να είναι σε θέση να συμπεριφερθεί χωρίς κάποιες παρορμήσεις και να μάθει να δρα και να αντιδρά με ένα διαφορετικό τρόπο. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να "μπαίνουμε" στη θέση του παιδιού και να βλέπουμε την κατάσταση από τη δική του οπτική γωνία εκείνη τη στιγμή.

Για να δημιουργηθεί το κλίμα αρμονίας που επιθυμούμε, χρειάζεται να έχουμε συνέπεια και να παραμένουμε σταθεροί στα όσα λέμε στα παιδιά μας.

Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αν δε γίνονται όλα όπως εσείς επιθυμείτε. Είναι απολύτως λογικό κι επίσης, η οριοθέτηση χρειάζεται χρόνο και εξάσκηση και θα έχουμε την ορθή συμπεριφορά σταδιακά.

Μην ξεχνάτε πως οι ίδιοι οι γονείς αποτελούμε το παράδειγμα στα παιδιά μας!